اسلام و انتخاب محل سکونت، بخش دوم، مسکن عاملی برای امنیت روانی
- استتار برای اعضای خانواده و آرامش خیال آنها از این موضوع که در خانه آزادند و در چارچوب ارزش های اسلامی قادر خواهند بود بر طبق سلیقه خود رفتار کنند، و از نگاه نامحرمان در امانند، در درازمدت به اعضای خانواده امنیت روانی را هدیه خواهد داد. خانه های قدیمی طوری طراحی شده بود که در هنگام حضور نامحرمان در منزل، اعضای خانواده به زندگی عادی خود ادامه می دادند و به فعالیت های روزانه آنها ضربه نمی خورد. از طراحی قدیم به نام اندرونی و بیرونی تعبیر می شد. که امروزه متأسفانه با تأثیر و تبلیغ فرهنگ غرب، این دو واژه دارای بار معنایی منفی و نشانه تحجر و عقب ماندگی است!! غافل از اینکه هدف این طراحی محبوس نمودن زن در خانه نبوده، تنها هدفش امنیت روانی او در هنگامی است که او در خانه است...
- وقتی اعضای یک خانواده احساس استقلال نسبت به همسایگان خود داشته باشند، امنیت روانی حاصل خواهد شد. متأسفانه امروزه آپارتمان هایی که در هر طبقه آن چندین واحد وجود دارد که تنها مرز بین آن ها یک دیوار بسیار نازک است و همسایگان از کلیه فعالیت ها ی روزانه افراد یک خانواده مطلع می شوند!!! ( از تماشای تلوزیون گرفته، تا پخت غذا، صحبت کردن با تلفن، بازی ها و احیاناً دعوا های کودکان خانواده و...). در چنین شرایطی به مرور احساس امنیت روانی اعضای خانواده خدشه دار شده و در نتیجه هدف نهایی که همانا ایجاد آرامش روانی اعضای خانواده است محقق نخواهد شد.
جالب است که ما در احادیث داریم که یکی از حقوق همسایه بر همسایه این است که اگر میوه ای برای خانواده خود تهیه کردی و او دید، برای او هم باید ببری
اما ما می بینیم با این سبک زندگی آپارتمان نشینی امروز یک همسایه از مسائلی که خیلی فراتر از خرید یک میوه است اطلاع پیدا می کند، و همسایه او بدون توجه به این مسایل خیلی راحت زندگی می کند، غافل از اینکه چه تأثیرات مخربی می تواند بر روح و روان همسایه مخصوصاً کودکان آنها داشته باشد.
یا مثلاً ما در احادیث داریم که که اگر همسایه بوی غذای لذیذی را که انسان در خانه خود طبخ کرده،استشمام نماید و و آن فرد، برای همسایه اش، از آن غذا نبرد، به بیماری های لاعلاج دچار خواهد شد... در زندگی آپارتمان نشینی امروز تا چه اندازه می توان به این دستورات شرع توجه نمود؟ وقتی ما به سبکی زندگی می نماییم که نمی توان دستورات شرع را بر آن پیاده نمود، به این معنی است که سبک زندگی ما غلط است...
- یکی از مواردی که امنیت روانی را برای اعضای یک خانواده به وجود می آورد، محله است. اسلام به انتخاب یک مسکن خوب در یک محله خوب، بسیار بها داده است:امام صادق(علیه السلام ) فرموده اند: مِن سَعادَهِ المَرءِ حُسنُ مَجلِسُه وَ سِعَهِ فنائه و یُظافُه مُتوَضاه
ترجمه: از جمله ابزار سعادتمندی انسان، این است که منزلش در محله خوبی باشد،حیاط وسیع و امکانات بهداشتی مناسبی داشته باشد.
حال سؤال این است که یک محله خوب چه محله ای است؟ عواملی چون، همسایگان مؤمن و عالم، نزدیکی به مسجد، دارا بودن شرایطی چون امنیت اجتماعی و... می تواند جزء مهمترین فاکتور ها باشد. بی شک زندگی در محله ای که غالب افرادش انسان هایی نا آشنا با فرهنگ اسلام باشند و سبک زندگی شان منطبق با دستورات الهی نباشد، هرچقدر هم که در ظاهر لوکس و با امکانات باشد، محله مناسب و با برکتی نیست.
- زندگی سالم و شاد برای کودکان یک خانواده از عوامل ایجاد امنیت روانی برای همه اعضای خانواده است. خانه ای که کودکان بتوانند در آن آزادانه بازی کند... بی تردید اگر پدر و مادر بخواهند به طور مداوم با بازی کودکان خود به جهت ایجاد مزاحمت برای همسایگان مقابله کنند، در دراز مدت آثار بسیار سوئی در امنیت روانی و آرامش درونی فرزندان خواهد داشت. متأسفانه می بینیم که اکثر آپارتمان های موجود در جامعه ما از این فاکتور بسیار مهم بی بهره اند، بازی های کودکان یا محدود می شود یا منتقل به مکان هایی خارج از منزل و بدون نظارت و کنترل پدر و مادر می گردد که خود این امر نیز می تواند تأثیرات سوئی را بر تربیت فرزندان ما داشته باشد.
ان شاالله در پست بعدی به نباید هایی در باره ساخت و ساز مسکن اشاره می نمایم.