گسترش تجملگرایی/ عوامل بیرونی

عوامل درونی در گسترش فرهنگ تجملگرایی

1. جنگ نرم نظام سلطه: شاید یکی از بزرگترین عوامل بیرونی را برنامه ریزی خزنده نظام سلطه برای تغییر فرهنگ، باور و اعتقادات و سبک زندگی در تک تک افراد جامعه دانست.به راستی
   • استکبار وقتی در یافت با مسلمانان که به جهت باور های خود دارای قدرت روحی بالایی هستند نمی توان به طور مستقیم جنگید، باورها را هدف گرفت...
   • استکبار وقتی دید نمی تواند جلوی پیشرفت علم و فن آوری را در کشور ما بگیرد، تصمیم گرفت با ایجاد موانعی، انگیزه ها را کمرنگ کند و قدرت و اراده جوان امروز را معطوف به سرگرمی های دیگری نماید...
   • استکبار وقتی دید پایبندی نسل جوان به فرهنگ اسلامی، ایرانی ، سد بزرگی در برابر اهداف سیاسی، اقتصادی و نظامی اش است، فرهنگ ما را نشانه گرفت...

در این بین، یکی از فاکتور مهم فرهنگ غرب تکیه افراطی بر زندگی پرزرق و برقی است که آن را از نشانه های تمدن و پیشرفت می داند. به این معنی که خرید کالا در این نگاه هدف است نه وسیله. البته غرب از بسط چنین اندیشه و باورهایی اهداف شومی دارد که در پست پیشین به آن اشاره شد. رویای غرب برای سلطه کامل بر جهان مستلزم وابستگی اقتصادی و فکری کشورها به اوست که همانا  مصرف گرایی یکی از بزرگترین ابزار های ایجاد این وابستگی است.

البته باید اذعان نمود که به یاری خداوند، تاکتیک های جنگ نرم دشمن در برابر خودباوری و اراده پولادین ما شکست خواهد خورد و طرح چنین مسایلی صرفاً جنبه پیشگیرانه دارد.

 

2. رقابت های بی جا: متأسفانه یکی از مسائلی که به گسترش تجملگرایی کمک می کند، ایجاد فضای فکری مسمومی است که در بین بعضی از افراد جامعه وجود دارد. آنها برای آنکه توانایی ها و ثروت خود را به دیگران اثبات کنند، اسیر مصرف گرایی می شوند و همین امر رقیبان آنها را را نیز به این وا میدارد که برای پیروزی بر رقیب بیشتر بر طبل تجملگرایی بکوبند، همین مسأله افراد جامعه را در دوری باطل می اندازد که تنها نظام سلطه از آن سود می برد.

 

3. پذیرش مد به عنوان الگوی مصرف مناسب: باید گفت که مد تنها در عرصه لباس نیست بلکه دایره بسیار وسیعی دارد که با ارائه یک الگوی مصرف شیک و جذاب جامعه را تشویق به خرید بی حد و حصر کالا های خود می نماید. بی تردید اگر افراد جامعه، فاکتور مهم در انتخاب های خود را مد قرار دهند، به مرور در ورطه تجملگرایی خواهند افتاد. چراکه طراحان مد هدفی جز تبدیل جوامع بشری به بازار های بزرگ مصرف کالاهای خود ندارند. البته بازار هایی که علاوه بر فروش کالا، عقاید و باور های مسموم خود را نیز به خریداران القاء می کنند. برای مثال، در عرصه تجملگرایی در پوشش و لباس، و استفاده از ابزار مد، انتخاب یک لباس تنها به معنی انتخاب یک لباس نیست بلکه انتخاب یک فرهنگ، یک منش و رفتار اجتماعی نیز محسوب می شود. انتخاب کننده در این جا، با انتخاب یک لباس، آرایش مو و صورت خود را نیز با آن لباس هماهنگ می کند،  موسیقی های خطرناک که پشت هرکدام از آنها افکار خاص و اعتقادات فاسدی نیز هست را انتخاب می کند و...، و به مرور درونش نیز تحت تأثیر مد، همرنگ با درون طراحان آن می گردد.

 

4. تغییر ارزش ها: هر انسانی دوست دارد که اطرافیان، او را واجد برترین صفات و بالاترین توانمندی ها بدانند و در این راه هم همه تلاش خود را می کند. اما اگر فاکتور های برتری در جامعه تغییر کند، ارزش های اخلاقی چون جوانمردی و ایثار، عفاف (که مخصوص زن و مرد است و جنسیت بردار هم نیست)،قناعت و توکل به خداوند و...، و همچنین توانمندی های روحی چون شجاعت، سخاوت، بی نیازی و... و دارا بودن صفاتی چون: علم آموزی، کسب هنر، روحیه پزوهش و تحقیق و... جای خود را به ظواهر فریبنده، نمایش ثروت و تقلید های کورکورانه و... دهد، دیگر انسان برای اثبات برتری های خود به دنبال کسب دانش و معرفت و هنر نمی رود بلکه با صرف هزینه های سرسام آور ظاهر خود و اتومبیل و خانه و اثاثیه آن و... را ارتقاء می بخشد، در این نظام فکری، داشتن بینی عملکرده! یا موبایل فول آپشن! یا عینک آفتابی مارک! و... بسیار ارزشمند تر از کسب کمالات روحی و اخلاقی ، تحصیل و پژوهش، خدمت به محرومان و... است. شاید بتوان رسانه ها مخصوصاً رسانه ملی، تبلیغات هدف دار کالا ها و بیتفاوتی نخبگان را در این عرصه از دلایل اصلی تغییر ارزش ها دانست.

 

بی شک اگر در جامعه ای ارزش ها جای خود را به ضد ارزش ها دهد سبک زندگی، اهداف، آرمان ها و آرزو های افراد آن جامعه نیز تغییر خواهد کرد و این آغاز راهی است که شاید بتوان نام " بردگی نوین" را بر آن نهاد.

وظیفه هریک از ما به عنوان یک مسلمان و یک ایرانی در جلوگیری از بسط چنین اندیشه ها و ارزش هایی بسیار خطیر است.

انشاالله در پست بعدی به عوامل درونی اشاره می کنم که می توان از آن، نسخه های شفابخشی را در مقابله با تجملگرایی، استخراج نمود.